บทนำเกี่ยวกับกัญชา

กัญชา (ชื่อวิทยาศาสตร์: Cannabis sativa L.) เป็นพืชกัญชาในวงศ์ Moraceae เป็นไม้ล้มลุกอายุหนึ่งปีตั้งตรง สูง 1-3 เมตร กิ่งก้านมีร่องตามยาว มีขนหนาแน่นสีขาวอมเทาปกคลุม ใบแตกเป็นแฉกคล้ายฝ่ามือ กลีบรูปหอกหรือรูปหอกเส้นตรง โดยเฉพาะดอกแห้งและขนหางของต้นเพศเมีย การปลูกกัญชาสามารถถอนและเก็บเกี่ยวได้ มีทั้งเพศเมียและเพศผู้ ต้นเพศผู้เรียกว่า Chi และต้นเพศเมียเรียกว่า Ju

เดิมทีกัญชามีการกระจายพันธุ์ในอินเดีย ภูฏาน และเอเชียกลาง และปัจจุบันเป็นกัญชาป่าหรือปลูกในหลายประเทศ นอกจากนี้ยังมีการปลูกหรือลดปริมาณให้เป็นกัญชาป่าในหลายพื้นที่ของจีน พบได้ทั่วไปในป่าในซินเจียง

ส่วนประกอบทางเคมีที่สำคัญคือเตตระไฮโดรแคนนาบินอล (หรือเรียกสั้นๆ ว่า THC) ซึ่งมีฤทธิ์ทางจิตใจและสรีรวิทยาหลังจากการสูบหรือรับประทาน มนุษย์สูบกัญชามานานกว่าพันปีแล้ว และการใช้ยาเสพติดและศาสนาก็เพิ่มขึ้นในศตวรรษที่ 20

เส้นใยเปลือกต้นมีความยาวและเหนียว สามารถนำไปใช้ทอผ้าลินินหรือปั่นด้าย ทำเชือก ทอแหจับปลา และทำกระดาษ เมล็ดถูกอัดให้มีน้ำมัน ซึ่งมีปริมาณน้ำมัน 30% ซึ่งสามารถนำไปใช้ทำสี เคลือบ ฯลฯ และน้ำมันที่เหลือสามารถนำไปใช้เป็นอาหารได้ ผลเรียกว่า "เมล็ดกัญชง" หรือ "เมล็ดกัญชง" ในตำรายาจีนโบราณ ดอกเรียกว่า "มะโบ" ซึ่งใช้รักษาอาการท้องอืด ประจำเดือนขาด และอาการหลงลืม เปลือกและใบประดับเรียกว่า "เมล็ดเฟนูกรีกกัญชง" ซึ่งมีพิษ รักษาอาการบาดเจ็บจากการทำงานหนักเกินไป สลายการสะสม ขับหนอง และเมื่อรับประทานหลายครั้งอาจทำให้เสียสติได้ ใบมียางไม้สำหรับเตรียมยาชา