ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับกัญชา

กัญชา (ชื่อวิทยาศาสตร์: Cannabis sativa L.) เป็นพืชกัญชาในวงศ์ Moraceae เป็นไม้ล้มลุกยืนต้นอายุหนึ่งปี สูง 1 ถึง 3 เมตร กิ่งก้านมีร่องตามยาว มีขนสีขาวอมเทาหนาแน่น ใบแบ่งออกเป็นแฉกเป็นแฉก รูปหอกหรือรูปหอกเส้นตรง โดยเฉพาะดอกแห้งและขนยาวของต้นเพศเมีย การปลูกกัญชาสามารถถอนและเก็บเกี่ยวได้ มีทั้งเพศเมียและเพศผู้ ต้นเพศผู้เรียกว่า Chi และต้นเพศเมียเรียกว่า Ju

กัญชามีการกระจายพันธุ์ในอินเดีย ภูฏาน และเอเชียกลาง แต่ปัจจุบันเป็นกัญชาป่าหรือกัญชาที่ปลูกในประเทศต่างๆ นอกจากนี้ ยังมีการปลูกหรือลดจำนวนลงเป็นกัญชาป่าในพื้นที่ต่างๆ ของจีน พบได้ทั่วไปในป่าในซินเจียง

ส่วนประกอบทางเคมีที่มีประสิทธิภาพหลักคือเตตระไฮโดรแคนนาบินอล (เรียกสั้นๆ ว่า THC) ซึ่งมีฤทธิ์ทางจิตและทางสรีรวิทยาหลังจากการสูบหรือรับประทานเข้าไป มนุษย์สูบกัญชามานานกว่าพันปีแล้ว และการใช้ยาเสพติดและศาสนาก็เพิ่มมากขึ้นในศตวรรษที่ 20

เปลือกลำต้นมีลักษณะยาวและเหนียว สามารถนำไปใช้ทอผ้าลินินหรือปั่นด้าย ทำเชือก ทอแหจับปลา และทำกระดาษ เมล็ดจะถูกอัดให้มีน้ำมัน ซึ่งมีปริมาณน้ำมัน 30% ซึ่งสามารถนำไปใช้ทำสี เคลือบ ฯลฯ และน้ำมันที่เหลือสามารถนำไปใช้เป็นอาหารได้ ผลของพืชชนิดนี้เรียกว่า “เมล็ดกัญชา” หรือ “เมล็ดกัญชา” ในตำรายาจีน ดอกของพืชชนิดนี้เรียกว่า “มะโบ” ซึ่งใช้รักษาอาการลมพิษ ประจำเดือนไม่มา และอาการหลงลืม เปลือกและใบประดับเรียกว่า “เมล็ดพืชกัญชา” ซึ่งมีพิษ รักษาอาการบาดเจ็บจากการทำงานหนักเกินไป ช่วยสลายการสะสม ขับหนอง และเมื่อรับประทานหลายครั้งก็ทำให้หงุดหงิด ใบของพืชชนิดนี้มีเรซินสำหรับทำยาสลบเพื่อเตรียมยาสลบ